راهنمای جامع معاملات آپشن در بازارهای مالی

در این مقاله جامع آموزش قرارداد اختیار معامله یا همان قرارداد آپشن را خواهیم داشت.

راهنمای جامع قرارداد اختیار معامله یا آپشن

راهنمای معامله کردن آپشن

معامله کردن آپشن ها ممکن است کمی سخت به نظر برسد، اما اگر شما چند نکته کلیدی را بدانید، درک آن آسان است. پورتفولیوهای(سبد) سرمایه گذاران معمولا با چندین کلاس دارایی ساخته می‌شوند. این‌ها ممکن است سهام، اوراق‌قرضه، ETF ها و حتی وجوه متقابل و دوجانبه باشند. آپشن ها، کلاس دارایی دیگری هستند و وقتی به درستی استفاده می‌شوند، مزایای بسیاری را ارایه می‌دهند که سهام و ETF ها به تنهایی نمی‌توانند.

نکات کلیدی آپشن:

• یک آپشن، قراردادی است که به خریدار حق می‌دهد، اما نه تعهد، برای خرید (در مورد یک قرارداد اختیار معامله) یا فروش (در مورد قرارداد اختیار فروش) دارایی اساسی در یک قیمت خاص یا قبل از یک تاریخ خاص.
• افراد از آپشن ها برای درآمد، تفکر کردن و ریسک کردن استفاده می‌کنند.
• آپشن ها به عنوان مشتقات شناخته می‌شوند زیرا ارزش خود را از یک دارایی اساسی به دست می‌آورند.
• یک قرارداد آپشن سهام معمولا نشان‌دهنده ۱۰۰ سهم از سهام اساسی است، اما آپشن ها، ممکن است بر روی هر نوع دارایی اساسی از اوراق‌قرضه گرفته تا ارزها تا کالا نوشته شود.

قرارداد اختیار معامله چیست؟

آپشن ها قراردادهایی هستند که به دارنده حق می‌دهند، اما نه تعهد، برای خرید یا فروش مقداری از یک دارایی اساسی در قیمت از پیش تعیین‌شده یا قبل از انقضای قرارداد. آپشن ها را می توان مانند بسیاری از طبقات دارایی با حساب‌های سرمایه‌گذاری کارگزاری خریداری کرد.

آپشن ها بسیار قدرتمند هستند، زیرا می‌توانند پورتفولیوی یک فرد را افزایش دهند. آن‌ها این کار را از طریق درآمد اضافه، حفاظت و حتی اهرم مالی انجام می‌دهند. بسته به موقعیت، معمولا یک سناریوی انتخابی مناسب برای هدف سرمایه‌گذار وجود دارد. یک مثال معروف، از آپشن ها به عنوان یک حفاظ موثر در مقابل کاهش بازار سهام برای محدود کردن زیان‌های نزولی استفاده می‌کند. همچنین می توان از آپشن ها برای تولید مجدد درآمد استفاده کرد. به علاوه، آن‌ها اغلب برای اهداف تفکرآمیز مانند شرط بندی در جهت سهام استفاده می‌شوند.

سهام ها و اوراق قرضه مفت و مجانی نیستند. آپشن ها هم متفاوت نیستند. معامله آپشن ها شامل ریسک‌های خاصی است که سرمایه‌گذار باید قبل از ایجاد یک معامله از آن آگاه باشد. به همین دلیل است که وقتی با یک کارگزار، گزینه ها را معامله می کنید، معمولا یک تذکر مشابه تذکر زیر را می‌بینید:

تذکر مهم: آپشن ها شامل ریسک‌ها هستند و برای همه مناسب نیستند. آپشن ها ممکن است ماهیت نظری داشته باشند و ریسک قابل‌توجهی از ضرر کردن داشته باشند.

آپشن ها به عنوان مشتقات

آپشن ها مربوط به گروه بزرگتری از اوراق بهادار، موسوم به مشتقات هستند. قیمت یک مشتق به قیمت یک چیز دیگر وابسته است و یا از آن مشتق شده‌است. به عنوان مثال، شراب، یک مشتق از انگور است، سس کچاپ، یک مشتق از گوجه‌فرنگی است و گزینه سهام نیز یک مشتق از یک سهام است. آپشن ها مشتقات اوراق بهادار مالی هستند – ارزش آن‌ها به قیمت برخی دارایی های دیگر بستگی دارد. نمونه‌هایی از مشتقات شامل قراردادهای اختیار معامله، قراردادهای اختیار فروش، فیوچرز، سوآپ ها و اوراق بهادار مورد حمایت وام و … می شوند.

قرارداد اختیار خرید و قرارداد اختیار فروش یا Call and Put Options

آپشن نوعی اوراق بهادار مشتق شده هستند. یک آپشن یک مشتق است، زیرا قیمت آن ذاتا به قیمت یک چیز دیگر مرتبط است. اگر این قراردادها را بخرید، آن به شما حق می‌دهد، اما نه تعهد خرید یا فروش یک دارایی اساسی در یک قیمت معین و یا قبل از یک تاریخ خاص.

قرارداد اختیار خرید به دارنده حق خرید سهام را می‌دهد و قرارداد اختیار فروش به دارنده حق فروش سهام را می‌دهد. به قرارداد اختیار معامله به عنوان پیش‌پرداخت برای هدف آینده فکر کنید.

نمونه قرارداد اختیار خرید یاCall Options

برای مثال یک صاحب‌خانه یک  طرح توسعه جدید را در یک منطقه می‌بیند.(برای مثال قرار است در آن منطقه اتوبانی زده شود و ترافیک منطقه کاهش یابد در نتیجه روی قیمت ملک تاثیر می گذارد) این فرد ممکن است خواهان حق خرید یک خانه در آینده باشد، اما فقط می‌خواهد زمانی که تحولات خاصی در اطراف این منطقه ساخته شود، آن را انجام دهد.

• سوال: خریدار بالقوه می تواند از قرارداد اختیار خرید سود ببرد یا نه

تصور کنید که آن‌ها می‌توانند قرارداد اختیار خرید را از توسعه دهنده برای خرید خانه در هر نقطه در سه سال آینده به قیمت 400 هزار دلار بخرد. خوب،شما آپشن را به عنوان یک سپرده غیرقابل استرداد می شناسید. طبیعتا، توسعه دهنده چنین آپشنی را مجانی ارائه نمی‌کند. خریدار بالقوه باید یک پیش‌پرداخت برای ماندن در این حق داشته باشد.

با توجه به یک آپشن، این هزینه به عنوان حق بیمه شناخته می‌شود. این قیمت قرارداد آپشن است. در مثال خانه مان، سپرده ممکن است ۲۰۰۰۰ دلار باشد که خریدار به توسعه دهنده می‌پردازد. اجازه دهید بگوییم که دو سال گذشته‌است، و اکنون این تحولات ساخته شده‌اند و منطقه‌بندی تصویب شده‌است. خریدار خانه، این آپشن را به عهده می‌گیرد و خانه را به قیمت ۴۰۰۰۰۰ دلار خریداری می‌کند، زیرا این قرارداد خریداری‌شده است.

ارزش بازاری آن خانه ممکن است به ۸۰۰۰۰۰ دلار برسد. اما به دلیل این که پیش‌پرداخت در قیمت از پیش تعیین‌شده قفل شده‌است، خریدار حدود ۴۰۰۰۰۰ دلار می‌پردازد. اکنون، در یک سناریوی جایگزین، می‌گویند که تصویب منطقه‌بندی تا سال چهارم ادامه پیدا نمی‌کند. این یک سال پس از انقضای این آپشن است. اکنون خریدار خانه باید بهای بازار را بپردازد زیرا قرارداد منقضی شده‌است. در هر دو مورد، توسعه دهنده ۲۰۰۰۰ دلار جمع‌آوری‌شده را نگه می‌دارد.

نمونه قرارداد اختیار فروش

حالا، به قرارداد اختیار فروش به عنوان یک بیمه نامه فکر کنید. اگر خانه تان را دارید، احتمالا با خرید بیمه صاحب‌خانه آشنا هستید. یک مالک، بیمه نامه خانه را می‌خرد تا از خانه خود در برابر آسیب حفاظت کند. آن‌ها مبلغی را به نام حق بیمه پرداخت می‌کنند، برای مدتی مشخص، بیایید بگوییم یک سال. این بیمه نامه از ارزشی برخوردار است و دارنده بیمه را در صورتی که خانه آسیب‌دیده است محافظت می‌کند.

چه می‌شود اگر، به جای یک خانه، دارایی شما سرمایه‌گذاری شاخص یا سهام باشد؟ به طور مشابه، اگر یک سرمایه‌گذار خواستار بیمه روی S&P 500 اش باشد، آن‌ها می‌توانند قراردادهای اختیار فروش را خریداری کنند.

یک سرمایه‌گذار ممکن است نگران این باشد که بازار نزولی نزدیک است و ممکن است تمایلی به از دست دادن بیش از ۱۰ % موقعیت طولانی خود در شاخص S & P 500 نداشته باشد. اگر S &P 500 ، در حال حاضر در ۲۵۰۰ دلار معامله کند، او می‌تواند یک گزینه مناسب را خریداری کند که حق فروش این شاخص را به ۲۲۵۰ دلار برای مثال در هر نقطه در دو سال آینده می‌دهد.

اگر در عرض شش ماه بازار با ۲۰ % (۵۰۰ امتیاز بر روی شاخص) سقوط کند، او با قادر بودن به فروش این شاخص در ۲۲۵۰ دلار در زمانی که در ۲۰۰۰ دلار معامله می‌شود، ۲۵۰ امتیاز کسب کرده‌است – یک زیان ترکیب‌شده تنها ۱۰ درصد. در حقیقت، حتی اگر بازار به صفر افت پیدا کند، اگر این گزینه در نظر گرفته شود، ضرر تنها ۱۰ درصد خواهد بود. دوباره، خرید آپشن، هزینه ای (حق بیمه) را همراه خواهد داشت، و اگر بازار در طی آن دوره افت نکند، حداکثر کاهش در آپشن تنها صرف هزینه می شود.

خرید و فروش قراردادهای اختیار معامله و قراردادهای اختیار فروش

چهار چیز وجود دارد که شما می توانید با آپشن ها انجام دهید:

1. خرید قراردادهای اختیار خرید
2. فروش قراردادهای اختیار خرید
3. خرید قراردادهای اختیار فروش
4. فروش قراردادهای اختیار فروش

خریدن سهام به شما موقعیت طولانی می‌دهد. خرید یک قرارداد اختیار معامله به شما یک موقعیت بالقوه طولانی در سهام اساسی می‌دهد. فروش سهام کوتاه‌مدت به شما یک موقعیت کوتاه می‌دهد. فروش قرارداد اختیار فروش کشف نشده به شما یک موقعیت کوتاه‌مدت در سهام اساسی می‌دهد.

خرید یک قرارداد اختیار فروش به شما یک موقعیت کوتاه‌مدت در سهام اساسی می‌دهد. فروش قرارداد اختیار فروش، به شما یک موقعیت بالقوه طولانی در سهام اساسی می‌دهد. نگاه داشتن این چهار سناریوی به طور مستقیم ضروری است.

افرادی که آپشن ها را می‌خرند به صاحبان سهام و کسانی که آپشن ها را می‌فروشند، به نویسندگان آپشن ها معروف هستند. در اینجا تمایزی مهم میان دارندگان و نویسندگان وجود دارد:

1. دارندگان قرارداد اختیار معامله و صاحبان قرارداد اختیار فروش موظف به خرید و فروش نیستند. آن‌ها حق انتخاب حق و حقوق خود را دارند. این مساله ریسک خریداران آپشن ها برای صرف هزینه اولیه را محدود می‌کند.
2. با این حال نویسندگان قرارداد اختیار معامله و قرارداد اختیار فروش موظف هستند که اگر گزینه به پایان برسد، آن‌ها را بخرند یا بفروشند. این به این معنی است که ممکن است یک فروشنده ملزم به انجام درست از طریق خرید و فروش باشد. همچنین نشان می‌دهد که فروشندگان آپشن بیش از پیش در معرض قرار گرفتن در مقابل ریسک های بیشتر هستند و در برخی موارد، ریسک های نامحدود. این به این معنی است که نویسندگان می‌توانند بیش از قیمت حق بیمه آپشن ها را از دست بدهند.

چرا از آپشن ها استفاده می کنیم؟

سفته بازی

سفته بازی، شرط بندی در جهت قیمت آینده است. یک متفکر ممکن است فکر کند قیمت سهام بالا می‌رود، شاید براساس آنالیز فاندامنتال و یا آنالیز تکنیکال. یک سفته باز ممکن است سهام را بخرد یا یک قرارداد اختیار معامله را برای سهام خریداری کند. سفته یازی با قرارداد اختیار معامله- به جای خرید سهام به طور کامل، برای برخی معامله گران جذاب است، چرا که آپشن های موجود اهرم را تامین می‌کنند. قرارداد اختیار معامله در مقایسه با قیمت کامل سهام 100 دلاری ممکن است چند دلار یا حتی سنت هزینه داشته باشد.

مصون سازی

آپشن ها واقعا برای اهداف مصون سازی ابداع شدند. مصون سازی با آپشن ها به معنای کاهش ریسک با هزینه معقول است. در اینجا ما می‌توانیم

به استفاده از آپشن هایی مانند یک بیمه نامه فکر کنیم. درست همان طور که خانه یا اتومبیل خود را بیمه می‌کنید، می‌توانید از این آپشن ها برای بیمه کردن سرمایه‌گذاری خود در برابر رکود اقتصادی استفاده کنید.

تصور کنید که می‌خواهید سهام فن‌آوری بخرید. اما شما همچنین می‌خواهید ضررها را محدود کنید. با استفاده از این آپشن ها می‌توانید ریسک منفی خود را محدود کرده و به روش مقرون‌به‌صرفه از همه صعودها لذت ببرید. برای فروشندگان کوتاه مدت، قراردادهای اختیار معامله می‌تواند برای محدود کردن ضرر در صورت نادرست بودن، به ویژه در طول یک فشار کوتاه مورد استفاده قرار گیرد.

آپشن ها چگونه کار می کنند

از لحاظ ارزیابی قراردادهای آپشن ، اساساً همه چیز در مورد تعیین احتمال وقایع قیمت های آتی است. هر چه چیزی بیشتر اتفاق بیفتد، یک آپشن گران‌تر است که از آن رویداد سود خواهد برد. به عنوان مثال، مقدار قرارداد به عنوان سهام بالا می‌رود. این کلید درک ارزش نسبی آپشن ها است.

هرچه زمان کمتری وجود داشته باشد، مقدار آپشن کم‌تر خواهد بود. این به این دلیل است که شانس حرکت قیمت در سهام مشخص شده کاهش می‌یابد همانطور که به تاریخ انقضا نزدیک می‌شویم. به همین دلیل است که آپشن هدر رفتن دارایی است.

اگر یک آپشن یک ماهه را بخرید که خارج از پول است و سهام منتقل نمی شود، آپشن هر روز ارزشش کم‌تر می‌شود. از آنجا که زمان یک مولفه برای قیمت یک آپشن است، یک قیمت آپشن 1 ماهه کم‌تر از یک آپشن ۳ ماهه است. این به این دلیل است که با زمان بیشتر در دسترس، احتمال حرکت قیمت به نفع شما افزایش می‌یابد و بالعکس.

بر این اساس، همان آپشنی که در یک سال منقضی می‌شود بیش از یک آپشن یک ماهه هزینه دارد. این قابلیت هدر دادن آپشن ها نتیجه فساد زمان است. همین آپشن فردا کم‌تر از امروز خواهد بود اگر قیمت سهام تکان نخورد.

بی‌ثباتی همچنین قیمت یک آپشن را افزایش می‌دهد. این به این دلیل است که عدم اطمینان، شانس نتیجه را بالاتر می‌برد اگر نوسانات قیمت اصلی افزایش یابد، نوسانات قیمت بزرگ‌تر احتمال حرکت اساسی نزولی و صعودی را افزایش می‌دهد. نوسانات قیمت بیشتر احتمال وقوع یک رویداد را افزایش می‌دهد. بنابراین، هر چه نوسان بزرگ‌تر باشد، قیمت این آپشن بیشتر خواهد بود. آپشن ها و نوسانات در این روش ذاتا به یکدیگر مرتبط هستند.

در اغلب صرافی های آمریکا، یک قرارداد خرید سهام، آپشن خرید یا فروش ۱۰۰ سهم است؛ به همین دلیل است که شما باید حق بیمه را با ۱۰۰ ضرب کنید تا مبلغ کلی را که باید برای خرید قرارداد صرف کنید، به دست آورید.

چه اتفاقی برای سرمایه گذاری در آپشن ما می افتد

اکثر اوقات، دارندگان، انتخاب می کنند که سود خود را از طریق بستن موقعیت خود بگیرند. این به این معنی است که دارندگان آپشن، گزینه‌های خود را در بازار می‌فروشند و نویسندگان موقعیت خود را برای بستن می‌خرند. با توجه به CBOE، تنها حدود ۱۰ % از آپشن ها اعمال می‌شوند، ۶۰ % معامله می شوند (بسته می‌شوند) و ۳۰ درصد منقضی می‌شوند.

نوسانات در قیمت آپشن ها را می توان با ارزش ذاتی و ارزش خارجی توضیح داد، که به عنوان ارزش زمانی نیز شناخته می‌شود. حق بیمه آپشن، ترکیبی از ارزش ذاتی و زمان آن است. ارزش ذاتی مقدار یک قرارداد آپشن ها است که برای قرارداد اختیار معامله، مقدار بالای قیمت اعتصاب است که سهام در آن معامله می‌شود. ارزش زمانی بیانگر ارزش افزوده سرمایه‌گذار است که باید برای یک آپشن بالاتر از ارزش ذاتی پرداخت شود. این ارزش ذاتی و یا ارزش زمانی است. بنابراین، قیمت آپشن در مثال مان را می توان به عنوان موارد زیر در نظر گرفت:

در زندگی واقعی، آپشن ها تقریبا همیشه در برخی سطوح بالاتر از ارزش ذاتیشان تجارت می‌کنند، زیرا احتمال وقوع یک رخداد هیچ وقت مطلقا صفر نیست، حتی اگر بسیار بعید باشد.

انواع آپشن ها

آپشن های مختلفی وجود دارد که مهم ترین  انواع آپشن ها آپشن های آمریکایی و اروپایی هستند.

آپشن های آمریکایی و اروپایی

آپشن ها آمریکایی را می توان در هر زمانی بین تاریخ خرید و تاریخ انقضا انجام داد. آپشن های اروپایی متفاوت از آپشن های آمریکا هستند که تنها می‌توانند در پایان زندگی خود در تاریخ انقضایشان اعمال شوند. تمایز بین آپشن های آمریکایی و اروپایی ارتباطی با جغرافیا ندارد، تنها با تمرین میسر می شود.

بسیاری از آپشن ها در مورد شاخص‌های سهام از نوع اروپایی هستند. از آنجا که حق تمرین کردن در ابتدا مقداری ارزش دارد، یک آپشن آمریکایی معمولا حق بیمه بالاتر را نسبت به آپشن مشابه اروپایی دارد. این به این دلیل است که ویژگی تمرین اولیه مطلوب است و یک حق بیمه را فرمان می‌دهد.

همچنین آپشن های عجیب و غریب وجود دارند که غیر معمول هستند، زیرا ممکن است تغییر در پروفایل های بازپرداخت از آپشن های ساده وجود داشته باشد. یا آن‌ها می‌توانند به محصولاتی کاملا متفاوت تبدیل شوند با اختیاری تعبیه شده در آن ها. به عنوان مثال، گزینه‌های دودویی یک ساختار بازدهی ساده دارند که مشخص می‌شود اگر رویداد بازدهی بدون در نظر گرفتن درجه انجام شود.

انواع دیگری از آپشن های عجیب و غریب عبارتند از: در زدن، آپشن های موانع، آپشن های برگشت، آپشن های آسیایی و آپشن های برمودایی. باز هم آپشن های عجیب و غریب برای معامله گران مشتقات حرفه‌ای وجود دارد.

انقضا و نقدینگی آپشن ها

آپشن ها نیز می‌توانند با توجه به مدت زمانشان طبقه‌بندی شوند. آپشن های کوتاه‌مدت آن‌هایی هستند که به طور کلی در طول یک سال منقضی می‌شوند. آپشن های بلند مدت با انقضاهای بیشتر از یک سال به عنوان پیش بینی اوراق بهادار سهام بلندمدت یا LEAPها طبقه‌بندی می‌شوند. LEAPها با گزینه‌های معمول یک‌سان هستند، آن‌ها فقط مدت‌زمان بیشتری دارند. آپشن ها نیز می‌توانند با زمانی که تاریخ انقضا آن‌ها کاهش می‌یابد، متمایز شوند. این مجموعه آپشن ها اکنون به صورت هفتگی در هر جمعه، در پایان ماه یا حتی به صورت روزانه منقضی می شود. آپشن های شاخص و ETF، گاهی اوقات به صورت فصلی منقضی می شوند.

قراردادهای بلندمدت اختیار خرید و اختیار فروش

ساده‌ترین موقعیت آپشن ها، یک قرارداد بلند مدت اختیار معامله یا اختیار فروش است. اگر قیمت افزایش پیدا کند، این موقعیت سود می‌برد و روند نزولی شما محدود به از دست دادن حق بیمه آپشن صرف شده است. اگر به طور همزمان یک قرارداد را بخرید و آپشن را با همان اعتصاب و انقضا انتخاب کرده اید، شما یک حد واسط ایجاد کرده‌اید.

جهت آشنایی بیشتر با بازار فارکس و سرمایه گذاری در بازار جهانی مقالات زیر می تواند به شما کمک کند.

• آموزش فارکس
• فارکس چیست
• اصطلاحات معاملات فارکس
• قرارداد آتی کالا