تاریخچه بلاک چین
اینترنت در چهار دههی اول پیدایش، ایمیل، وب سایت جهانی، فناوری دات کام، رسانههای اجتماعی، وب سایت موبایل، کلان داده و پردازشهای ابری را برایمان به ارمغان آورد. که همهی اینها برای کاهش هزینهی جستجو، همکاری و تبادل اطلاعات عالی بوده است. این فناوریها همچنین باعث کاهش موانع برای ورود به رسانهها، شکلگیری سرگرمیهای جدید، ایجاد اشکال جدیدی از خردهفروشی و سازماندهی کارها، و سرمایهگذاری های بینظیر دیجیتال شده است. و به واسطهی تکنولوژی سنسور، این اطلاعات را به کیف پول، لباس، اتومبیل، ساختمان، شهر و حتی زیستشناسی ما تزریق کرده است. در واقع تکنولوژی کاملا محیطمان را اشباع کرده است و به زودی دیگر هیچ ورود به سیستمی صورت نمیگیرد زیرا کسبوکار و زندگی ما در تکنولوژی فراگیر و گسترده غرق خواهد شد.
به طور کلی اینترنت، تغییرات مثبتی برای افرادی که به آن دسترسی دارند فراهم نموده است اما برای انجام فعالیتهای تجاری و اقتصادی با محدودیتهای جدی روبهرو است. هنوز هم ما نمیتوانیم در اینترنت به طور قابل اعتمادی هویت یکدیگر را تصدیق کنیم و برای انجام معاملات و مبادلهی پول، بدون اعتبارسنجی از طرف شخص ثالث مانند یک بانک و یا دولت اعتماد نمیکنیم. این واسطهها اطلاعات ما را جمعآوری کرده و برای سود تجاری و یا امنیت ملی به حریم ما تجاوز میکنند. حتی با وجود اینترنت، ساختار مالی آنها حدود 5/2 میلیارد نفر از سیستم مالی جهانی را شامل میشود. علیرغم وعدهی یک قدرت جهانی همتا به همتا، اما ثابت شده که مزایا و سودهای اقتصادی و سیاسی نامتقارن پخش میشوند و قدرت و رفاه به سمت کسانی که قبلا آن را داشتهاند هدایت میشوند حتی اگر آنها در بدست آوردن آن نقشی نداشته باشند. پول باعث میشود که آنها پول بیشتری از تعداد افراد بیشتری بگیرند.در مورد اشکالات سیستم بانکی متداول قبلا در مقاله بیت کوین چیست صحبت شده است.
تکنولوژی به همان اندازه که موفقیت ایجاد میکند به همان اندازه هم باعث نابودی حریم خصوصی میشود. با اینحال در عصر دیجیتال کنونی، تکنولوژی دقیقا قلب همه چیز است، چه خوب باشد و چه بد!!!!!و این اتفاق باعث میشود که انسانها با روشهای جدیدی ارزشها و حقوق یکدیگر را پایمال و نقض کنند. در واقع انفجار در ارتباطات و تجارت آنلاین، فرصتهای بیشتری را برای جرایم اینترنتی فراهم نموده است.
طبق قانون مور سالانه با دو برابر شدن قدرت پردازشگرها، قدرت کلاهبرداران و سارقان نیز دو برابر میشود. هر چند لازم به ذکر نیست ولی اسپمرها، سارقان هویت، فیشینگها، جاسوسها، زامبیها، هکرها، حملات سایبری، سارقان اطلاعات، کسانی که باجافزارها را برای گروگانگیری اطلاعات آزاد میکنند و … جزء آزاردهندههای مور محسوب میشوند و البته این لیست همینطور ادامه دارد.
در اوایل سال 1981، دانشمندان سعی میکردند که مشکلات امنیتی و حفظ حریم را با رمزگذاری حل کنند. اینکه آنها چگونه مجددا فرآیند را طراحی میکردند هیچ اهمیتی نداشت، چون همیشه یک شخص ثالث درگیر بود در نتیجه امکان فاش شدن اطلاعات وجود داشت. پرداخت اینترنتی با کارتهای اعتباری ناامن بود زیرا کاربران مجبور بودند که اطلاعات شخصی زیادی را علنی کنند، همچنین کارمزد برای تراکنشهای کوچک خیلی بالا بود.
در سال 1993 یک ریاضیدان بااستعداد به نام دیوید چام مطرح کرد که با یک سیستم پرداخت الکترونیکی به نام ایکش (eCash) که کاملا مطابق با اصول فنی ساخته شده، امکان پرداخت آنلاین به صورت ایمن و ناشناس وجود دارد. این سیستم برای ارسال اینترنتی سکههای الکترونیکی، پنج سنتی و ده سنتی کاملا مناسب بود. این ایده بسیار کامل بود بنابراین مایکروسافت و سایر شرکتها را ترغیب کرد که از ایکش به عنوان یک مشخصه در نرمافزارهایشان استفاده کنند. مشکل آنجا بود که خریداران آنلاین به حفظ امنیت و حریم خصوصی آنها توجهی نداشتند. شرکت پول الکترونیک دیجیکش چام در سال 1998 ورشکست شد.
در همان زمان یکی از همکاران چام به نام نیک سابو یک مقاله کوتاه تحت عنوان ” پروتکل خدا” نوشت. استفادهی لئون لدرمن برندهی جایزهی نوبل، نیز از عبارت “ذرهی خدا” برای نشان دادن اهمیت بوزون هیگز در فیزیک مدرن، به همین علت است. نیک سابو در مقالهاش دربارهی ایجاد مهمترین پروتکل فناوری صحبت کرده است. در این پروتکل شخصی به عنوان خدا تعیین شده، که به عنوان شخص ثالث مورد اعتماد در بین همهی معاملات قرار میگیرد. ” تمامی کاربران ورودیشان را برای خدا ارسال میکنند. خدا نتایج قابل اعتماد را تعیین میکند و به سمت خروجی برمیگرداند. خدا آخرین رای را مشخص میکند. هیچ کاربری اطلاعی از ورودی سایر کاربران ندارد. و تنها از ورودی و خروجی های خودشان مطلع هستند”.
انجام کسبوکار اینترنتی نیازمند یک جهش در باور و اعتماد است. از آنجایی که کسب و کار اینترنتی فاقد زیربنا است پس به امنیت بیشتری نیاز دارد. ما اغلب انتخابهای محدودی داریم اما برای معامله واسطهها در نقش خدا بودهاند.
یک دهه بعد، در سال 2008 صنعت مالی جهانی سقوط کرد. مقتضی همین شرایط، شخص و یا اشخاصی به نام ساتوشی ناکاموتو یک پروتکل جدید هوشمند همتا به همتا برای سیستم پرداخت الکترونیکی با استفاده از یک ارز رمزگذاری شده، به نام بیت کوین را طراحی کردند. ارزهای دیجیتال کاملا با ارزهای سنتی فیات متفاوتند زیرا ارزهای دیجیتال توسط کشور خاصی تولید و یا کنترل نمیشوند. این پروتکل از مجموعه ای از قوانینی که به شکل محاسبات توزیع شدهاند تشکیل شده، که آنها درستی دادههای مبادله شده بین میلیارها دستگاه را بدون استفاده از شخص ثالث (واسطه) تضمین میکنند. این اقدام به ظاهر ظریف، باعث آغاز جرقهای شد که باعث ایجاد هیجان، ترس و یا غلبه بر تخیلات دنیای محاسبات شده است و مانند آتشی سوزان به سرعت، در همه جا و به چند نام، دنیای کسب و کار، دولتها، حامیان حفظ حریم خصوصی، فعالان توسعهی اجتماعی، نظریهپردازان رسانهها و روزنامهنگاران را دربرگرفته است.
مارک آندریسن سازنده اولین مرورگر وب جهانی (Netscaps) و یک سرمایهگذار بزرگ در امور تکنولوژی در این باره میگوید” اوه! خدای من! همینه! چقدر دوست داشتنیه. این یک موفقیت بزرگه! این همون اتفاق بزرگیه که ما همیشه انتظارش رو میکشیدیم. ساتوشی ناکاموتو همهی مشکلات ما را حل کرد. او هر کسی که هست باید جایزهی نوبل را دریافت کند. به نظرم او یک نابغه است. این یک شبکه اعتماد توزیع شده است که اینترنت همیشه به آن نیاز داشته و هرگز در دسترش نبوده “.
امروزه مردم در سراسر دنیا تلاش میکنند تا مفهوم این پروتکل که به وسیلهی کدهای هوشمند قادر به ایجاد اعتماد است را درک کنند. در گذشته هرگز پیش نیامده که مذاکرات و معاملات معتبر مستقیما بین دو و یا چند طرف قرارداد شکل بگیرد، بلکه به وسیلهی مشارکت شرکتهای بزرگی و با انگیزهی سود و در نظر گرفتن منافع جمعی به حرکت در آمده و تایید شده است.
اگرچه تکنولوژی بسیار پیچیده است و کلمه ی بلاک چین خیلی رسا نیست، اما ایده اصلی بسیار ساده است. بلاک چین ما را قادر میسازد تا بصورت مستقیم و بدون واسطه و با اطمینانخاطر، بدون استفاده از بانک و یا کارتهای اعتباری و یا پی پال برای یکدیگر پول ارسال کنیم. به جای استفاده از اینترنت برای کسب اطلاعات، اینترنت به عنوان پول مورد استفاده قرار میگیرد. و این به عنوان یک مذاکره برای همه است تا بدانند که با توجه به اطلاعات ثبت شدهی ساختار یافته چه چیزی درست است.
ابتدایی ترین بلاکچینها، یک سورس کد باز دارند که هر کسی قادر است آن را رایگان دانلود و نصب کند و از آن برای توسعه ابزارهای جدید، برای مدیریت معاملات آنلاین استفاده کند. به این ترتیب این امکان به شما داده میشود تا بی شمار برنامهی جدید با قابلیتهای غیرقابل درک که پتانسیل انتقال چیزهای زیادی را دارد، داشته باشید.
نظرات بسته شده است.